Zwaan kleef aan

In de berm tussen de N247 en de zesstedenweg (parallelweg) tussen Oosthuizen en de klemweg (naar Middelie) zit al enige weken een zwaan te broeden.

Echt onverstoorbaar tussen al het verkeersgeruis gaat de natuur zijn gangetje.

Nu hoort er bij deze zwaan ook een mannetje, deze zit s'morgens vroeg vaak op de zesstedenweg te slapen/waken hij houdt mij altijd nauwlettend met één oog in de gaten.

Twee weken geleden zat hij middenop de weg en ik haalde de snelheid er flink af omdat ik heb gezien wat een meerkoet voor schade kan aanrichten ik heb al wat omrolschade maar ik heb geen zin in een gebroken body dus, voorzichtig naderen.

De zwaan kwam hevig met zijn vleugels klapperend en blazend op mij af en begon de Quest  klappen te geven met zijn vleugels.

Tussendoor probeerde hij mij te bijten en kwam erg dichtbij mijn gezicht; ik heb hem toch maar even te laten weten dat ik dit niet op prijs stel, en haalde uit en gaf hem een flinke okkernoot tussen de ogen waarop hij verzwakte en de dreiging meteen afhing.

Ik weet nu waar de term zwanenhals vandaan komt en ben meteen doorgereden hierna zag hem in de spiegel de berm in lopen, naar het nest.

Sindsdien gaat hij naar de kant als het oranje gevaar aankomt rollen, maar kan het niet laten om dreigend te blazen naar mij en als ik voorbij hem ben wil hij mij even achterna komen maar dit geeft hij al gauw op.

Zelfs als hij in de sloot zwemt trekt hij even een sprintje om snel op de kant te klimmen.

Eigenlijk valt het allemaal best wel mee en ik hoop dat hij niet het geheugen van een olifant heeft want dan heb ik nog wat te goed.

Gebroken spaak

Van de week ineens een gebroken spaak in mijn achterwiel, ik weet niet hoe lang de spaak al gebroken was, maar ik heb meteen wat spaken besteld bij Ymte en een astrekkertje (zat er niet meer bij) dit is eigenlijk het eerste mankement aan de fiets in 28.000 km dus ik mag niet ontevreden zijn.
Vanmiddag even de fiets op een kratje gezet want ik had geen zin om hem in het takeltje te hangen om vervolgens de schragen met plaat multiplex eronder te schuiven en met een half uurtje sleutelen reed ik de straat uit voor een proefritje, alles zit weer mooi op z'n plek en heb meteen ven de gelegenheid gebruik gemaakt om de spaken even op spanning te zetten en de pion te smeren met wat naaimachine-olie.
Nadat ik bij ca. 10.000 km de remmetjes goed onderhanden genomen heb is dit het eerste klusje na die kilometerstand en kan ik weer zorgeloos kilometers maken.

"moet je maar een paal met zo'n vlag nemen"

Zowat plat! vanmiddag op het Keern bij Hoorn, een witte Jeep-achtige Mitshubishi jeep kwam haaks op het fietspad aanstormen en walste zowat over mij heen! gelukkig werken de remmen als ik een noodstop moet maken erg goed en raakte de pannenkoek mij niet.

Ik heb waarschijnlijk een schreeuw gegeven die iets van een mammoet-oer roep weg had, vooral omdat de bestuurder geen richting aangaf, geen voorrang gaf, veels te hard op het kruispunt aan kwam rijden, en, zag ik later het te druk had met zijn telefoon ipv. de weg/het overige verkeer.

Ook heb ik iets van een wegwerpgebaar gemaakt in zijn richting, waarop hij parallel naast het fietspad met zijn rechterraam open naast mij kwam communiceren "jullie zijn ook zo laag, je moet maar zo'n paal met een vlag nemen" nou blijf ik meestal rustig in stress situaties maar nu werd ik giftig, en heb hem vriendelijk verzocht om meer op het verkeer te letten ipv. dit soort onzin uit te kramen, wat een idioot. Waarop hij weer harder begon te schreeuwen dat hij mij niet had kunnen zien omdat ik te laag was.
Ik ban mij bewust dat ik, mede door mijn lage snelheid (rij op het fietspad zelden > 32 km/uur) door het oog van de naald gekropen ben. Die beste pannenkoek hoop ik nooit meer tegen te komen of een keer als hij in de kreukels ligt in zijn Mitshubishi (liefst hier in de buurt en als ik dienst heb)

Vorige week rondje Texel gereden, ik heb weer genoten.